HOT

Cześć Wam! Na wstępie może kilka słów na temat zdjęć, tak, tak, tak! Nareszcie! Mam nowy sprzęt, z którego jestem bardzo zadowolona. Wczoraj była pierwsza próba, sami ocenicie czy fujifilm się sprawdził czy nie :) Postanowiłam wykorzystać sierpień na maksa. Może rzucę tu jakieś wersy z mojego pamiętnika, który ostatnio często otwieram. Kiedy już wezmę długopis do ręki mogę snuć długie wywody na rożne tematy, naprawdę, jestem w stanie zapisać 2 kartki na jakiś błahy temat, załącza mi się funkcja filozofowania i pomijając moją skłonność do błędów językowych i stylistycznych bazgrze tam w nadziei, że za kila lat będę się z tego śmiała z moimi dziećmi (o ile będę je miała). W sumie to myślę, że czasem mimowolnie jesteśmy zmuszeni do pewnych refleksji, na podstawie filmu, piosenki, wydarzeń na świecie lub książki. Co do ostatniej pozycji to Paulo Coelho jest czarodziejem, naprawdę. Jako, że jestem fanką mrocznych thrilerów, kryminałów, a nawet horrorów Kinga, rzadko zdarza mi się czytać inne książki. Postanowiłam zrobić wyjątek i  sięgnęłam po kolejną książkę Paulo Coelho. Fakt, z początku brakowało mi zawiłych intryg Agathy Christie, ale po kilku stronach całkiem się oswoiłam z innym stylem pisania, inną tematyką, innym przesłaniem. Właśnie, przesłanie. Książki tego autora mają niesamowite przesłanie. Czysta prawda, prostota życia przedstawiona w zupełnie innym świetle. Polecam wszystkim miłośnikom książek. Hm, coś tam wspomniałam o korzystaniu z wakacji i zgubiłam wątek. Drugi miesiąc wakacji rozpoczął się nadzwyczaj ciekawie. Nie chcę być pesymistką, ale tak naprawdę te 30 dni zleci szybciej niż sobie to wyobrażamy. Podczas kolejnej nudnej biologii, rysując nieprzyzwoite rysunki w zeszycie odświeżymy pamięć i uruchomimy obrazy zapisane na naszym twardym dysku, zwane wspomnieniami, cofniemy się miesiąc wstecz i przez moment znów poczujemy słodki smak wakacji. Aby te powroty do lipca and SIERPNIA sprawiały, że na naszych twarzach mimowolnie pojawi się uśmiech(nazwijmy to odruchem bezwarunkowym) nie możemy spędzić całych letnich dni przed ekranem komputera czy telewizora...Nie, takie wspomnienia nie podniosą kącików naszych ust. Mózg musi zacząć wydzielać endorfiny szczęścia, czyli przywoływać w pamięci coś niesamowitego, coś co sprawia, że mamy gęsią skórkę. A zatem w planach mam spontaniczność. Śmieszne, prawda? Planować spontaniczność. Ironia losu. Chcę chwytać każdą chwilę, wyciskać z niej jak najwięcej, bo wiem, że każda chwila jest jedyna i niepowtarzalna. Przypomniały mi się tu słowa Magika "Życie, życie nasze składa się z krótkich momentów, cudownych chwil czy przykrych incydentów
Niczego nie przegapię, wszystkie je łapię...". Co do całego tekstu (niektórzy na pewno doskonale wiedzą o czym mówię) to takie są właśnie chwile -bezpowrotne i ulotne. Za kilka lat będziemy mogli je wszystkie odtworzyć w pamięci i owszem wcisnąć 'stop', bez problemu możemy je zatrzymać na zawsze w sercach, ale nie wciśniemy 'replay', nigdy nie powtórzy się dokładnie taka sama chwila i takie same uczucia, które jej towarzyszą. Powinniśmy w te ostatnie dni wolności korzystać z życia w pełni, w 100 % (nie 50, nie 99),łamać zasady, przekraczać granice, zdobyć się na odwagę, nie myśleć o konsekwencjach, działać pod wpływem impulsu,zaskakiwać samych siebie, dawać upust marzeniom, pracować na zajebiste wspomnienia. Dajmy naszemu wewnętrznemu moralniakowi miesięczny urlop. Poczujmy wolność, prawdziwą wolność. Przecież nie mamy nic do stracenia, wręcz przeciwnie-możemy zyskać. Zawsze, (zawsze!), cokolwiek byśmy nie zrobili zyskujemy doświadczenie. Możemy co najwyżej żałować, ale lepiej, żałować, że coś się zrobiło, niż żałować, że się czegoś nie zrobiło.Strach przed błędami? Hm, każdy zna to powiedzenia 'człowiek uczy się na błędach'. I tym zakończę moją notkę. Przepraszam, że jest taka dłuuuga, ale wspomniałam na początku, że potrafię się nazbyt rozdrobnić, mówiąc nawet o błahostkach. Teraz dla Was porcja zdjęć, trzymajcie się :* 

PS. Nie wiem czy udało mi się Was do czegokolwiek zmotywować, ale siebie na pewno tak :D

FORMSPRING

ANN